Dzieła zebrane Tomasza Manna w nowatorskiej oprawie pejzażowej, przedstawiającej Lubekę, w której dzieje się akcja najsłynniejszej jego powieści – Buddenbrookowie – za którą otrzymał nagrodę Nobla.
Tomasz Mann, a właściwie Paul Thomas Mann uznawany jest za jednego z najwybitniejszych pisarzy niemieckich wszechczasów. Laureat literackiej Nagrody Nobla z 1929 roku. Urodził się w 1875 roku w Lubece. Pochodzący z hanzeatyckiej rodziny ojciec Tomasza był senatorem Lubeki, a matka wywodziła się z mieszanej familii niemiecko-brazylijsko-kreolskiej. Podobno noblista miał być mieszanką północnej powściągliwości i żywiołowości południa.
Ojciec Tomasza zmarł, kiedy przyszły pisarz miał kilkanaście lat. Jednym z zapisów testamentu nakazywał wykonawcom ostatniej woli senatora powstrzymywanie zapędów literackich swoich synów. Nie udało się. Zarówno Tomasz, jaki jego brat Heinrich zostali znakomitymi i znanymi na całym świecie literatami. W roku 1900, w wieku 25 lat przyszły noblista napisał swą pierwszą powieść Buddenbrookowie. Wydana w 1901 roku książka przyniosła mu ogromny rozgłos.
Mann ożenił się w 1905 roku z Katią Pringsheim. Urodziło im się sześcioro dzieci. Po latach okazało się, że był osobą biseksualną, co według niektórych badaczy miało kluczowy wpływ na jego twórczość (Heilbut), a według innych kluczowego wpływu nie miało (Prater i Hayman).
Był zagorzałym przeciwnikiem ruchu nazistowskiego. Rodzina Mannów przebywała akurat zagranicą, kiedy Hitler przejmował władzę. Zdecydowali, że tam pozostaną. Mann zrzekł się w pewnym momencie nawet obywatelstwa niemieckiego i zapowiedział, że nigdy już nie wróci do ojczyzny. Mieszkali przez jakiś czas w Szwajcarii, gdzie przyjął Manna jego przyjaciel Hermann Hesse, a w 1937 roku Tomasz z rodziną i bratem Heinrichem przeprowadzili się do Stanów Zjednoczonych, gdzie pod koniec II wojny światowej otrzymał obywatelstwo amerykańskie. Nie dotrzymał obietnicy i jeszcze dwa razy odwiedził Niemcy. Ostatni raz w roku swojej śmierci w 1955 roku.
Nie napisał może spektakularnie wielu dzieł, ale każde z nich odbijało się szerokim echem na całym świecie. Mann był bardzo ceniony w Polsce, którą odwiedził w 1927 roku. Uwielbiany i doceniany w kraju nad Wisłą przez największych intelektualistów. Opowieść dziejąca się w sanatorium w szwajcarskim Davos o tytule Czarodziejska Góra zainspirowała między innymi Miłosza i Lema. Pisali o nim Gombrowicz, Nałkowska i wielu innych, a Bruno Schultz uwielbiał Manna do końca życia, czego dawał wyraz chociażby w listach do Witkacego. Mann powiedział kiedyś, że: „Pisarz to człowiek, któremu pisanie przychodzi trudniej niż innym ludziom”. Być może faktycznie pisanie sprawiało mu trudność, ale nie zmienia to faktu, że pisał wspaniale. Jego książki wciąż są jednymi z bardziej poczytnych książek na świecie.
Zbiór dzieł zawiera następujące tytuły:
Tom | Tytuły |
---|---|
Tom 1 | Nowele |
Tom 2 | Buddenbrookowie, tom 1 |
Tom 3 | Buddenbrookowie, tom 2 |
Tom 4 | Tonio Kröger i inne opowiadania |
Tom 5 | Królewska Wysokość |
Tom 6 | Śmierć w Wenecji |
Tom 7 | Czarodziejska góra, tom 1 |
Tom 8 | Czarodziejska góra, tom 2 |
Tom 9 | Józef i jego bracia, tom 1 |
Tom 10 | Józef i jego bracia, tom 2 |
Tom 11 | Józef i jego bracia, tom 3 |
Tom 12 | Lotta w Weimarze |
Tom 13 | Doktor Faustus |
Tom 14 | Wybraniec |
Tom 15 | Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla |
Tom 16 | Ostatnie nowele |
Tom 17 | Eseje |
Tom 18 | Listy 1889-1936 |
Tom 19 | Listy 1937-1947 |
Tom 20 | Listy 1948-1955 |
Tom 21 | Dzienniki |
Tom 22 | O sobie |
Tom 23 | Kurzke H., Tomasz Mann. Życie jako dzieło sztuki |
Tom 24 | Rogalski A., Tomasz Mann |
Tom 25 | Jens I., Jens W., Pani Tomaszowa Mann |