Kronika opowiadająca dzieje Piotrowe. Historia Piotra Włostowica:
bibliofilska edycja w artystycznej, ręcznie wykonanej oprawie
Historia Piotra Włostowica
Pierwsze wydanie.
Tłumaczył August Mosbach.
Nakład 300 numerowanych egzemplarzy
Pierwsze 70 egz. oprawiono w sakwę.
Kronika opowiadająca dzieje Piotrowe. Pierwsze wydanie bibliofilskie. Edycja limitowana. Książka artystyczna. Introligatorstwo artystyczne
Kronika opowiadająca dzieje Piotrowe. Artystyczna oprawa książek
Jak niebezpieczna może być intryga niewieścia…?
Jak dziwnie toczy się koło fortuny, by po osiągnięciu najwyższych zaszczytów spaść na dno nicości, tracąc wszystko – cześć, zdrowie, majątek i powstać jak feniks i by z kolei po śmierci doznać podobnie zawiłych losów, toczących się znowu nieprawdopodobnymi koleinami. Ostatnio ukazała się niezwykła książka bibliofilska pt. Kronika opowiadająca dzieje Piotrowe, o jednej z największych postaci Śląska Piotrze Włostowicu. Książka stylistycznie nawiązuje do średniowiecza. Praca nad nią również przypominała odległe dzieje.Przez rok cały z benedyktyńską cierpliwością Sebastian Krupiński, dzień po dniu tworzył oryginalne iluminacje, inicjały i bordiury. Konsultacji historycznych i stylistycznych udzielali Olcha Sikorska, ks. Prof. HenrykRomanik i pomysłodawca edycji Tymoteusz Ley. Wszystkie prace odbywały się pod wnikliwym nadzorem Urszuli Kurtiak. Na szlachetnych papierach wytłoczono i oprawiono ręcznie w skórę 300 numerowanych egzemplarzy. 70 pierwszych książek otrzymało historyczną oprawę sakwową, w których karty pierwszych 20 wolumenów ozdobiono ręcznie złotem dukatowym. Jest to książka, nad którą prace trwały najdłużej, jakby były wykonywane w średniowieczu. Piotr Włostowic, bo on jest bohaterem KSIĄŻKI, herbu Łabędź był nie tylko najważniejszą osobą w średniowiecznym Wrocławiu, ale i najbardziej wpływową postacią polityczną Polski pierwszej poł. XII w. Za życia Bolesława Krzywoustego otrzymał tytuł wojewody – comes palatinus – który dawał mu pozycję drugiej osoby w państwie. Sprawował swój urząd w latach 1117 – 1125.
Historia Piotra Włostowica, książka artystyczna
Życiorys
Miał tak bujny i dramatyczny życiorys, że wystarczyłby jako inspiracja dla kilku pokoleń sensacyjnych pisarzy. Mówiono, że jeździł z wikingami na wyprawy, zdobył skarb króla Danii. ożenił się z wnuczką cesarza bizantyjskiego i zarazem córką księcia kijowskiego Świętopełka. Ufundował 77 kościołów i 7 klasztorów. We Wrocławiu do jego fundacji należały świątynie: NMP, św. Idziego, oo. Benedyktynów na Ołbinie z kościołem św. Wincentego, św. Michała i Wszystkich Świętych oraz kościół św. Marcina. Był właścicielem kultowej góry Ślęży wraz z otaczającymi ją wioskami, ziemi na Ołbinie, zlokalizowanej w okolicach dzisiejszych ul. Prusa, kard. Wyszyńskiego i Nowowiejskiej oraz wyspy Piasek na Odrze we Wrocławiu. Przyczynił się do rozwoju kultury w średniowieczu. Dzięki niemu Wrocław stał się jednym z najpoważniejszych ośrodków umysłowych i kulturowych w ówczesnej Polsce. Z powodu intrygi Agnieszki, żony ks. Władysława II Wygnańca, został oskarżony o zdradę, oślepiony i pozbawiony majątku. Po ucieczce Władysława z Polski doczekał się rehabilitacji. Zmarł 16 kwietnia 1153 roku. Został pochowany obok żony w kościele św. Wincentego we Wrocławiu. Jego losy po śmierci były równie burzliwe. Historia bohatera daje wiele do myślenia. Uzmysławia jak przydatne są dobre relacje z innymi, przyjaźnie, kontakty towarzyskie. Co znaczy lojalność? Jak marne znaczenie mogą mieć zaszczyty i bogactwa? Tak samo jak dzisiaj. Warto skorzystać z przesłania tej niezwykłej książki. Piotr Włostowic doczekał się bulwaru swojego imienia, otaczającego kościół NMP na Piasku, patronuje jednej ze szkół wrocławskich a w 2005 r. zaliczono go w poczet najsłynniejszych postaci Wrocławia, fundując pamiątkową tablicę. Związany silnie był również z Poznaniem.